Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Τίτος Πατρίκιος, Άλλο ένα καλοκαίρι

Για σκέψου να μην πρόφταινα
κι αυτό το καλοκαίρι
να δω το φως ξανά εκτυφλωτικό
να νιώσω την αφή του ήλιου στο κορμί μου
να οσμιστώ δροσερές και χαλασμένες μυρωδιές
να γευτώ γλυκόξινες και πιπεράτες γεύσεις
ν'ακούω τα τζιτζίκια ως τα κατάβαθα της νύχτας
να καταλαβαίνω τους δικούς μου που αγαπώ
να μην αδημονώ μ'αυτούς που με στηρίζουν
να σκέφτομαι κι εκείνους που θέλησα να ξεχάσω
να βρίσκω φίλους που έρχονται από μακριά
ν'αφήνω κι άλλες ζωές να μπαίνουν στη δική μου
να κολυμπάω σε θάλασσες ζεστές
ν' αντικρύζω φρέσκα σώματα γυμνά
ν' αναπολήσω έρωτες, να ονειρευτώ καινούργιους
ν' αντιληφθώ τα πράγματα που αλλάζουν.
Έτσι καθώς τα πρόφτασα αυτό το καλοκαίρι
λέω να ελπίζω για προσεχή Χριστούγεννα
για κάποια επόμενη Πρωτοχρονιά -
άσε να δούμε για παραπέρα.



2 σχόλια:

  1. Μελαγχολικά πανέμορφο ποίημα που πρέπει να μας βοηθήσει να αγαπήσουμε καλύτερα αυτό που ζούμε καθημερινά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aγάθη, πόσο εύστοχα το απέδωσες...
    Πανέμορφο όπως και όσο η ζωή.
    Μελαγχολικό όπως το αναπόφευκτο του μοιραίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή